هی فلانی ! دیگر هوای بر گرداندنت را ندارم ... هر جا که دلت می خواهد برو ... فقط آرزو می کنم وقتی دوباره هوای من به سرت زد ؛ آنقدر آسمان دلت بگیرد که با هزار شب گریه چشمانت ؛ باز هم آرام نگیری ... واما من ... برنمی گردم که هیچ ! عطر تنم را هم از کوچه های پشت سرم جمع میکنم ؛ که نتوانی لم دهی روی مبل های راحتی ، و با خاطراتم قدم بزنی

نظرات شما عزیزان: